त्या कोट्यावधींचे काय?डॉ. श्रीनिवास जनार्
Posted by on Wednesday, 19th August 2015
त्या कोट्यावधींचे काय?: डॉ. श्रीनिवास जनार्दन कशाळीकर
विद्यार्थी: एकीकडे कुंभमेळ्यात जावे असे वाटते पण प्रत्यक्षात जाऊन पाहिले तर मन खिन्न होते असा अनेकांचा अनुभव आहे! श्रद्धा कमी असल्यामुळे असे होते का? पण मग अशा अश्रद्ध लोकांचे काय? शिवाय, कुंभ मेळ्यामध्ये जरी कोट्यावधी लोक जात असले तरी त्याच्या शेकडोपट लोक तिथे जाऊ शकत नाहीत. त्या कोट्यावधींचे काय? त्यांना चैतन्याचा लाभ शक्य नाही?
शिक्षक: आजपर्यंत जे महायोगी, महात्मे, ऋषी, संत; होऊन गेले ते सर्व कुंभ मेळ्यामध्ये जात होते असे नाही. त्याचप्रमाणे कुंभ मेळ्यामध्ये सहभागी झालेल्या सर्वांना अमृतत्वाची प्राप्ती झाली असेही नाही. शिवाय; कुंभ मेळ्याच्या मुळाशी अमृतत्वाची प्राप्ती हा हेतू असला तरी कालांतराने त्याच्या आयोजनामध्ये राजकीय, सामाजिक, आर्थिक असे अनेक पैलू नसतीलच असे नाही!
विद्यार्थी: म्हणजे, कुंभ मेळ्याकडे जसे कुत्सितपणे आणि तिरस्काराने पाहणे योग्य होणार नाही, तसेच त्याच्याकडे; मानव जातीचा एकमेव तारणहार म्हणून पाहणे देखील योग्य ठरणार नाही. खरे ना?
शिक्षक: होय! कारण, वर पाहिलेल्या कुंभमेळ्याच्या ऐतिहासिक पार्श्वभूमीतील कथेतल्या अमृतमंथनाशिवाय निरंतर चालणारे असे; आणखी एक विलक्षण अमृतमंथन गेली हजारो वर्षे चालू आहे! हे अद्वितीय अमृतमंथन म्हणजे नामस्मरण होय!
ह्यालाच जिक्र, जाप, जप, सुमिरन, सिमरन अशी अनेक नावे आहेत. नामस्मरणाचा गर्भितार्थ स्वत:च्या अंतरात्म्याचे विशिष्ट नावाने स्मरण करणे आणि ते करता करता; त्या नावाशी (नामाशी), म्हणजेच स्वत:च्या अंतरात्म्याशी म्हणजेच ईश्वराशी जोडले जाणे आणि त्यात विलीन होऊन अमर होऊन जाणे!
विद्यार्थी: ह्या अमृतमंथनाचे वैशिष्ट्य काय?
शिक्षक: ह्या अमृतमंथनाचे वैशिष्ट्य असे की त्यातून निघालेल्या अमृताचे सिंचन; कोण्या एका विशिष्ट जागेपुरते आणि विशिष्ट दिवसापुरते मर्यादित नाही. ह्या अमृतमंथनातून होणारे अमृतसिंचन जगभर सतत चालू आहे, प्रत्येक हृदयात (कळत असो वा नकळत) चालू आहे आणि जगाच्या कोनाकोपऱ्यात चालू आहे! ह्या सिंचनाला सोवळे, ओवळे, जात, धर्म, पंथ, उच्च, नीच, श्रीमंत, गरीब, मुहूर्त इत्यादी कशाकशाचीच अट नाही! कुठेही जाण्यायेण्याची, खर्च करण्याची, विशिष्ट आचार-विचारांची, परंपरा-रुढींची; कसलीच अट नाही. नामस्मरणरुपी अमृतमंथनाचा कल्याणकारी परिणाम आपल्या आणि समाजाच्या सर्व अंगांवर आणि सर्व पैलूंवर होतो. ह्या अमृत प्राप्तीने; जड, मर्त्य आणि त्यामुळे बद्ध असे (पापी) जीवन संपुष्टात येते आणि अमृतत्वाचा अनुभव येतो.
Rate It
कुंभमेळा पुण्यपर्वाच्या निमित्ताने: डॉ. श
Posted by on Wednesday, 19th August 2015
कुंभमेळा पुण्यपर्वाच्या निमित्ताने: डॉ. श्रीनिवास जनार्दन कशाळीकर
विद्यार्थी: कुंभ मेळ्याच्या वेळी आपल्यामध्ये होणाऱ्या किंवा होऊ शकत असणाऱ्या ह्या बदलांचा आणि अमृताचा काय संबंध?
शिक्षक: ज्यांना हा शोध लागला, त्यांच्या निरीक्षणानुसार, अनुमानानुसार किंवा अनुभवानुसार; हे वैशिष्ट्यपूर्ण बदल आपल्याला; आपल्या खऱ्या “स्व” कडे नेणारे म्हणजेच, सच्चिदानंदाकडे नेणारे म्हणजेच अमर करणारे, म्हणजेच पुण्यदायी, उर्ध्वगामी किंवा मुक्तिदायी पद्धतीचे असतात. त्यामुळे ह्या बदलांना दोन शब्दांत म्हणजेच “अमृत सांडणे” ह्या शब्दांत वर्णन केले गेले.
विद्यार्थी: माझा एक मूलभूत प्रश्न आहे. खरोखर माणूस अमर होऊ शकतो का? की हा एक भ्रम आहे? जर मी मुळात मर्त्य असेन तर अमर कसा होणार? माझ्या अस्तित्वाचा कोणता मर्त्य पैलू अमर होतो? आजपर्यंत अशा तऱ्हेने कोण अमर झाला? उलटपक्षी; मुळात जर मी “अमर असेन” तर, मी “अमर होतो” ह्या म्हणण्याला काय अर्थ आहे?
शिक्षक: तुझा प्रश्न एकदम रास्त आहे! वास्तविक पाहता; आपण पूर्णपणे मर्त्यही असत नाही आणि पूर्णपणे अमर देखील असत नाही! आपल्या अस्तित्वाचा काही भाग मर्त्य असतो आणि काही भाग अमर असतो. पण; आपण मर्त्य भागाशी (जडत्वाशी) तद्रुप होऊन राहिल्यामुळे; अमरत्वाच्या (चैतन्याच्या) अनुभवाला मुकलेले असतो! परिणामी; आपण मर्त्य आणि संकुचित बनून संकुचित ध्येय, संकुचित विचार, संकुचित स्वार्थ यांच्या योगे; मर्त्य आणि संकुचित अवस्थेतच (अमरत्वाच्या अनुभवाविना) मरून जातो!
विद्यार्थी: म्हणजे ह्याची देही ह्याची डोळा; अमरत्वाचा अनुभव येऊ शकतो? कसा असतो हा अनुभव?
शिक्षक: नामस्मरणाद्वारे; किंवा अन्य मार्गाने सद्बुद्धी, सद्विचार, सद्भावना, सद्वासना सत्संकल्प, सत्कार्य (स्वधर्म) ह्याच्या योगे; स्वत:चे आणि इतरांचे सर्वांगीण कल्याण साधत साधत निर्भयपणे स्वस्थ होण्याचा अनुभव. हे आंतरिक स्थित्यंतर असते!
विद्यार्थी: तुमच्या मते; कुंभ मेळ्याचा वेळी त्या त्या ठिकाणी स्नान केल्याने असा चैतन्याचा किंवा अमरत्वाचा अनुभव येतो?
शिक्षक: ते तेवढे सोपे नाही. कारण आपण आपल्यातील जडत्वाशी इतके तादात्म्य पावलेले असतो, की एकदा किंवा अनेकदा निव्वळ स्नान करून आपल्याला अमरत्वाचा किंवा चैतन्याचा अनुभव येईलच असे सांगता येत नाही! पण कुंभ मेळा किंवा इतर तीर्थयात्रा यांचा मूळ हेतू हाच आहे ह्यात शंका नाही!
Rate It
लोक कुंभ मेळ्याला का येतात? डॉ. श्रीनिवास जन&
Posted by on Wednesday, 19th August 2015
कुंभमेळा आणि अमृतकुंभ: डॉ. श्रीनिवास जनार्दन कशाळीकर
विद्यार्थी: तुम्ही म्हणता तसा अमरत्वाचा किंवा चैतन्याचा अनुभव न येता देखील; कोट्यावधी लोक कुंभ मेळ्याला का येतात? केवळ पापमुक्ती होते ह्या भावनेने?
शिक्षक: “पापमुक्ती होणे” हे शब्द; स्वत:तील अमरत्वाचा वा चैतन्याचा अनुभव घेण्याची तळमळ; फक्त काही प्रमाणात व्यक्त करणारे आहेत. पण; स्वत:तील अमरत्वाचा वा चैतन्याचा अनुभव घेण्याची तळमळ लागणे; ही मूलभूत प्रवृत्ती आहे! ही मूलभूत प्रवृत्ती आपल्याला कळो वा न कळो; टाळू म्हणून टाळता येत नाही! म्हणूनच करोडो लोक केवळ कुंभ मेळ्याची ठिकाणेच नव्हे तर सर्वच तीर्थक्षेत्रांमध्ये पिढ्यान पिढ्या जातात आणि स्नान करतात! अमरत्वाचा संपूर्ण किंवा यथार्थ अनुभव त्यांना लगेच येतो असे नाही. पण त्या दिशेने त्यांचा प्रवास कळत-नकळत चालू राहतो!
विद्यार्थी: तुमच्या मते, अमृतत्वाची पुसटशी जाणीव देखील वैयक्तिक आणि सामाजिक अशा जीवनाच्या सर्व अंगांमध्ये चैतन्य भरणारी; आणि सर्वंकष उत्क्रांती, व सर्वंकष विकास घडवून आणणारी असते. खरे ना?
शिक्षक: होय! कुंभ मेळ्याच्या प्रथेमागील अमरत्वाच्या अनुभवाचा; म्हणजेच संपूर्ण कल्याणाचा, सर्वंकष विकासाचा आणि अंतर्बाह्य उत्क्रांतीचा उदात्त हेतू; आपण ध्यानात घ्यायला हवा!
विद्यार्थी: पण आज आपण कुम्भ मेळ्याबद्दल अनेक प्रवाद ऐकतो. त्यामुळे मनाचा गोंधळ उडतो!
शिक्षक: ह्याला दोन कारणे आहेत. पहिले म्हणजे; आज आपल्यातल्या तमोगुणी असुर वृत्तींनी; अर्थात; संकुचितपणा, भित्रेपणा, भाबडेपणा, भोळेपणा, क्रूरपणा, स्वार्थांधता, ढोंग, लबाडी, चोरी, व्यसने हयांनी; आपले जीवन पोखरले आहे. आपल्या अशा जीवनाचेच प्रतिबिंब कुंभ मेळ्यात पडते. दुसरे म्हणजे; पृथ्वी, पाणी, हवा इत्यादी सर्व आसमंतच नव्हे तर आपली मने देखील प्रदूषित झाली आहेत. आपली वृत्ती कुत्सित आणि दृष्टी कलुषित झालेली असल्याने आपल्याला पवित्र आणि मंगल असे काही दिसतच नाही!
पण; आपण नामस्मरण करीत राहिलो, वा अन्य मार्गाने आपले चित्तशुद्धी झाली, तर आपल्याला समजते की; पापमुक्तीसाठी असो वा अन्य काही कारणास्तव; अशा परंपरा चालू राहिल्यामुळे; होम, हवन, साधन मार्ग, विधी, रूढी, परंपरा हयांचा सखोल आणि मूलगामी अभ्यास करणे आणि त्यांच्यातील लोककल्याणकारी असे सर्व जतन करणे वा जोपासणे आणि अनिष्ट, ते सर्व नष्ट करणे आपल्याला शक्य होणार आहे.
Rate It
क्षीरसमुद्र म्हणजे काय? डॉ. श्रीनिवास जनार
Posted by on Wednesday, 19th August 2015
क्षीरसमुद्र म्हणजे काय? डॉ. श्रीनिवास जनार्दन कशाळीकर
विद्यार्थी: क्षीरसमुद्र म्हणजे काय?
शिक्षक: शब्दश: पाहिल्यास क्षीर समुद्र म्हणजे दुधाचा समुद्र. पण माझ्या समजुतीप्रमाणे क्षीरसमुद्र म्हणजे देखील दुसरे तिसरे काही नसून; आपली संपूर्ण मज्जासंस्था किंवा चेतासंस्था असावी. कारण, अगदी वास्तविक दृष्टीने पाहता देखील, मज्जासंस्थेचे आवरण हे पांढरे असते. असो. ह्या ‘अमृतमंथना’च्या प्रक्रियेमधून आपल्या पूर्वजांना एक महत्वाचा शोध लागला असावा.
विद्यार्थी: कोणता बरे हा शोध?
शिक्षक: ह्या घटनेमध्ये; जेव्हां विशिष्ट ग्रहस्थिती ह्या चार ठिकाणी येते, त्या त्या दिवशी, आणि त्या त्या ठिकाणी “अमृत सांडले” असे म्हटले आहे. “अमृत सांडले” ह्या शब्दांतून हा शोध दृग्गोचार होतो!
हा शोध म्हणजे, ठराविक अवधीनंतर; ठराविक जागी, ठराविक ग्रहस्थिती असताना तेथील अणुरेणुंमध्ये उर्ध्वगामी विकासाला (सम्यक विकासाला) अनुकूल असे विशिष्ट फेरबदल घडून येतात.
ज्यांना हा शोध लागला आणि ज्यांनी हे सांगितले; त्यांचा; हे सांगण्यामागे, कोणताही वैयक्तिक स्वार्थ किंवा अहंकार नसल्यामुळे त्यांच्या म्हणण्याला लोकांच्या हृदयात स्थान मिळाले असावे आणि लोकांचा त्यावर दृढ विश्वास बसला असावा. साहजिकच ह्या विशिष्ट ग्रहस्थितीला त्या ठिकाणचा आसमंत पवित्र होतो आणि अमृतत्वाने भरून जातो, अशी धारणा पक्की तयार झाली असावी. विशेषत: तेथील नद्यांमध्ये या दिवशी स्नान केले असता मर्त्य आणि पापी जीवन नष्ट होऊन अमृतत्वाची प्राप्ती होते ही धारणा दृढ झाली असावी आणि ह्या धारणेने लाखो लोक तिथे जमू लागले असावे आणि तेथील नद्यांमध्ये स्नान करू लागले असावे.
विद्यार्थी: विशिष्ट ग्रहस्थितीमध्ये असे काही बदल घडू शकतात?
शिक्षक: हे माझे अभ्यासाचे किंवा संशोधनाचे क्षेत्र नव्हे. पण ज्याप्रमाणे ठराविक काळानंतर दिवस-रात्र होतात आणि ऋतू बदलतात, त्याप्रमाणे वातावरणात ठराविक कालावधीनंतर भूगर्भीय घडामोडी, गुरुत्वाकर्षण, भूचुम्बकीय क्षेत्र किंवा रेडिओलहरींमध्ये देखील वेगवेगळे बदल घडत असू शकतील. अन्य घडामोडी देखील घडत असू शकतील. राहिला मुद्दा शरीरातील बदलांचा. वातावरणातील वेगवेगळ्या बदलांच्याद्वारे आपल्या शरीरातील वेगवेगळ्या रासायनिक, अंतस्त्रावी आणि मज्जासंस्थेमधील घडामोडी बदलतात हे ज्ञात आहे.
वातावरणाच्या परिणामामुळे; शरीरामध्ये अनेक बदल घडतात. वातावरणातील चक्रमय आणि ठराविक काळाने घडणाऱ्या घटनांमुळे शरीरामध्येही ठराविक काळाने चक्रमय (cyclical) पद्धतीने घटना घडतात. अशा घटनाना “जीवशास्त्रीय घड्याळे” (Biological Clocks) म्हणतात.
Rate It
कुंभमेळा आणि अमृतकुंभ: डॉ. श्रीनिवास जनार्
Posted by on Wednesday, 19th August 2015
कुंभमेळा आणि अमृतकुंभ: डॉ. श्रीनिवास जनार्दन कशाळीकर
शिक्षक आणि विद्यार्थी यांच्यामधील कुंभमेळ्याच्या पुण्यपर्वाच्या निमित्ताने होणारा जिव्हाळ्याचा सुसंवाद.
१.
विद्यार्थी: कुंभ मेळा म्हणजे काय?
शिक्षक: कुंभ म्हणजे गाडगे, मडके, माठ किंवा कलश. मेळा म्हणजे एकत्र जमलेला समूह.
विद्यार्थी: कुंभ मेळ्याची सुरवात केव्हां झाली? कुंभ मेळा हे नाव कसे पडले?
शिक्षक: ह्या बाबींचा खुलासा पौराणिक किंवा ऐतिहासिक संदर्भ शोधले तर मिळतो. तो खुलासा असा: फार पूर्वी अमृतमंथन ह्या नावाची एक महान घटना घडली. ह्या घटनेच्या कथेनुसार देव (सुर) आणि दानव (असुर) ह्यांनी क्षीरसमुद्रात मंदार पर्वताची रवी व वासुकी सर्पाची दोरी करून हे अमृतमंथन केले गेले.
विद्यार्थी: अमृतमंथन म्हणजे काय?
शिक्षक: अमृत म्हणजे चिरंजीव बनवणारे पेय! दुसऱ्या अर्थाने अमृत म्हणजे अमरत्व, चिरंजीवीता! मंथन म्हणजे घुसळणे. ज्या मंथनातून अमृत तयार झाले त्या मंथनाला म्हणजेच घुसळण्याला अमृतमंथन म्हणतात.
ह्या कथेचा पुढचा भाग असा की मंथनातून अमृत निघाल्यावर त्याच्या प्राप्तीसाठी देव आणि दानवांमध्ये झगडा सुरु झाला. ह्या झगड्यादरम्यानच्या हिसका-हिसकीमध्ये; हरिद्वार, प्रयाग, उज्जैन आणि नाशिक ह्या चार ठिकाणी, चार वेगवेगळ्या दिवशी, वेगवेगळी आणि वैशिष्ट्यपूर्ण अशी ग्रहस्थिती असताना अमृत सांडले.
विद्यार्थी: तुमच्या मते ही सांकेतिक घटना असावी?
शिक्षक: होय. माझ्या मते, अमृतमंथनाच्या कथेला वेगळे परिमाण आहे आणि वेगळा गर्भितार्थ आहे. वास्तविक पाहता खरे खुरे अमृतमंथन हे आपल्या पेशींमध्ये, अंत:स्त्रावी ग्रंथींमध्ये आणि मज्जासंस्थेमध्ये, अप्रतिहतपणे होत असते. जागृती, स्वप्न आणि सुषुप्ती म्हणजे झोप ह्या तीनही अवस्थांमध्ये होत असते. कारण अमृतमंथन ही एक अहर्निश आणि अनंत कालपर्यंत चालणारी प्रक्रिया आहे.
रवी म्हणून उपयोगात आणलेला मंदार पर्वत हे आपल्या मज्जारज्जूचे आणि वासुकी हे संवेदनावाहक नाड्यांचे प्रतीक आहे. तसेच ह्या नाड्यांना उर्ध्वगामी आणि अधोगामी पद्धतींनी चेतवणाऱ्या शक्ती महणजे अनुक्रमे देव (सुर) आणि दानव (असुर) आहेत. साहजिकच बऱ्या (देव) आणि वाईटा (दानव) मधील रस्सीखेच आणि संघर्ष निरंतर चालू आहे!
Rate It